Takecare Boys โปรดช่วยดูแลหัวใจนายเจ้าเล่ห์!!

    เฮ้ออออ ทำไมชีวิตของ ‘มิเซะ’ คนนี้มันถึงได้

ปัญญาอ่อนแบบนี้ฟร่ะ!!!-*- แทนที่จะได้อยู่คนเดียว

อย่างสบายแล้วแท้ๆ แต่กลับถูกบังคับขู่เข็ญให้มาดูแล

นาย ‘วูฟ’ ผู้ชายที่ชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะสนใจสิ่งรอบข้าง

ของตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว นิสัยประหลาด แถมยัง

เป็นพวกมีปัญหาขั้นร้ายแรงอีกด้วย -__-; โอ้ยยยย!!

แค่ปัญหาของครอบครัวฉันก็เหนื่อยจนไมเกรนแทบจะ

ขึ้นเต็มสมองแล้วนะ!! และยังต้องมาเป็นคู่หูกับไอ้หมอ

นี่อีก!! ฉัน.......ฉันเหนื่อยโว้ย

ยยยยย!!!TOT

--------------------------------------------------------

 (แถมเล็กน้อย>_<)

    
“นี่ๆ  นายฟังฉันอยู่หรือเปล่า” ฉันเขย่าไหล่หมอนั่นเพื่อให้หันมาฟังฉัน

“อะไรของเธอว่ะ!!  ฉันไม่ไป ” วูฟพูดพร้อมกับสะบัดมือของฉันออก  มันเจ็บนะไอ้บ้า-*-!!

“ขอร้องละน่ะTOT ถ้านายไม่ยอมไปฉันก็ถูกไล่ออกนะสิ”  พลีสสสสส ขอให้หมอนี่ยอมทีเถอะT^T

“(-   - )” วูฟมองหน้าฉันนิ่งๆ เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง หรือว่าหมอนี่อาจจะเป็นยอดนักสืบจิ๋วโคนัน!!=()=(ไม่ใช่แหละ-__-;) “ฉันจะยอมกลับไปก็ได้ แต่เธอจะต้อง.......อืม....มานอนห้องเดียวกันกับฉัน”

“หา!?! ทำไมอ่ะ!!”

“ก็เธอต้องมาดูแลฉันไม่ใช่เหรอ  ยังไงก็ต้องมานอนห้องเดียวกันอยู่แล้วนิ-  -??”

   
มันมีอย่างนี้ด้วยเหรอเนี่ย!!=()= อึ้งนะ!! ตอนที่ฉันดูแลพ่อตอนไม่สบายยังไม่เห็นต้องนอนห้องเดียวกันเลยนี่นา-0- หมอนี่มันบ้าหรือเปล่า!!  

“แล้วจะให้ฉันอยู่ในฐานะอะไรล่ะ การที่ฉันนอนห้องเดียวกันกับนายมันทำให้ฉันดูไม่ดีนะ เข้าใจไหม!?”

“งั้น......” คิดอีกและ-*- แทนที่นายน่าจะให้ฉันไปนอนที่บ้านสบายๆแล้วช่วงเช้าค่อยมา ‘เฮ้ย!! สวัสดี’ก็ยังได้น่ะ>O< จริงๆ “เป็นแฟน”

“.........” เดี๋ยวๆ ถ้าฉันจำไม่ผิดเขาพูดว่าอะไรนะ? แฟนเหรอ!!=()=

“ใช่แฟน คนที่เป็นแฟนกัน ไม่ว่าจะกอด จูบ หรือนอนห้องเดียวกัน ทำอะไร ก็ไม่มีใครว่าจริงมะ?”

“ตะ......แต่ว่า”

“ถ้าเธอไม่เอาฉันก็ไม่ไป จบนะ!” 

   
อะ.......ไอ้บ้า!! แฟนเฟินไรกัน ถึงหมอนั่นจะหล่อน่ากินยังไงก็เถอะ>O<   แต่ฉันยังไงฉันก็จะไม่เป็นโว้ยยยยยย!!!!

-------------------------------------------------------- 

 
สะ.......สวัสดีค่ะ(ตื้นเต้นนิดนึง) ถ้าชอบเรื่องนี้ก็ช่วยสนับสนุนผลงานด้วยนะค่ะ สามารถโพสได้เลยค่ะถ้าชอบและสนุกเพราะมันจะทำให้มีกำลังใจในการปั่นนิยายมากขึ้น*-* ก็ขอขอบคุณมากค่ะ!!